

Bazylika Sant'Agostino w Rzymie – jeden z renesansowych kościołów Rzymu. Znajduje się w dzielnicy Sant'Eustachio, w okolicy zwanej niegdyś Polami Marsowymi.
Kościół został zbudowany w 1420, a rozbudowany w latach 1479-1483 przez Giacomo da Patrasanta i Sebastiano Fiorentino, a wnętrz zostały przebudowane w latach 1756-1761 przez Luigi Vanvitelli (który w 1746-1750 pobudował również konwent i krużganki) i ozdobione przez Pietro Gagliardi. Fasada zbudowana jest w stylu renesansowym z trawertynu pochodzącego z Koloseum. Fasada posiada trzy portale. Została ona zaprojektowana przez Leona Battistę Albertiego i zbudowana w 1483. Inspiracją dla budowniczego była fasada Kościoła Santa Maria Novella we Florencji. Wnętrze podzielone jest na trzy nawy przez marmurowe, polichromowane filary. Po każdej stronie znajduje się pięć kaplic z apsydami.
Na prawo od głównego wejścia znajduje się rzeźba Madonna del Parto autorstwa Jacopo Sansovino. Według legendy rzeźba ta pierwotnie przedstawiała Agrypinę trzymającą na rękach małego Nerona i dopiero ta pogańska statua została przetworzona na rzeźbę przedstawiającą Maryję trzymającą Dzieciątko Jezus. Na trzecim filarze nawy głównej można zobaczyć fresk Prorok Izajasz - jedno z dwóch malowideł Rafaela znajdujących się w rzymskich kościołach. W prawym transepcie zachowało się dzieło Giovanniego Barbieri zwanego Guercino przedstawiające św. Augustyna, św. Jana Ewangelistę i św. Hieronima. Ołtarz główny jest autorstwa Berniniego. W pierwszej kaplicy bocznej z lewej strony znajdujemy dzieło Caravaggia Madonna dei Pellegrini.
W jednej z kaplic bocznych pochowana jest św. Monika, matka św. Augustyna. W kościele zostali też pochowani: poeta Maffeo Vegio i Contessina de' Medici, przedostatnia córka Wawrzyńca Wspaniałego.
t:source: http://cs.wikipedia.org/wiki/Sant'Agostino_(Řím)